میتوان گفت چه تلخ!
یا چه سنگین و سیاه!
یا که افسوس و فغان و صد آه!
می توان در غم و اندوه آن یار رحیم
صبح هر روز به اندازه صدسال گریست!
مرگ درماندگی و ماتم نیست!
رمز تاریکی مرگ،لحظه آن مژه برهم زدن و چشم گشودن به جهان دگر است!
لحظه شوق به معبود رسیدن شاید،چشم را باید بست!
زندگی در گذر ثانیه ها،جاودان ساختن نیکی هاست،
مرگ آغاز دگر زیستن است!